Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

nie wiedział

См. также в других словарях:

  • nie wiedzieć, co zrobić z rękami — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie wiedzieć, jak się zachować, być całkowicie skonsternowanym, zbitym z tropu; okazywać takie uczucia lub brak panowania nad sobą nerwowymi ruchami rąk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy odzwyczajał się od papierosów, nie wiedział …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… …   Słownik języka polskiego

  • powiedział, co wiedział — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykrzyknienie będące ironicznym, zgryźliwym komentarzem do czyjejś wypowiedzi, którą uznaje się za niestosowną w danej sytuacji, bzdurną, powtarzającą rzeczy oczywiste : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nikt nie przejął się słowami… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żebyś wiedział [żebyście wiedzieli] — {{/stl 13}}{{stl 33}} zwrot wyrażający pewność mówiącego o swojej racji w jakiejś kwestii, jasno zaznaczający jego stosunek do czegoś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Żebyś wiedział, że nie uczynię tego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

  • obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

  • co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …   Słownik języka polskiego

  • nic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. niczego || nic, C. niczemu, B. nic, NMc. niczym, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} żadna rzecz (używany w zdaniach zaprzeczonych) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nic się nie stało. Nic nie przyniósł. Niczego tu nie ma. Nic nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… …   Słownik języka polskiego

  • pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… …   Słownik frazeologiczny

  • sam — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIIa, sammi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działający, występujący samodzielnie, ulegający samoistnie, bez zewnętrznej przyczyny sprawczej, jakiemuś procesowi, zmianie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»